Darmowa dostawa od 150,00 zł
Zapisz na liście zakupowej
Stwórz nową listę zakupową

Krokusy Jesienne

( ilość produktów: 4 )

Pochodzenie

Szafran uprawny to roślina wieloletnia z rodziny kosaćcowatych (Iridaceae). Prawdopodobnie pochodzi z terenów Europy Południowo-Wschodniej lub Azji Mniejszej. Nieznana jest jego forma dzika, obecnie występuje jedynie jako roślina uprawna w ogrodzie. Przypuszczalnie jest on najbliżej spokrewniony z Crocus cartwrightianus, dziko żyjącym gatunkiem pochodzącym z terenów Azji Mniejszej oraz dzisiejszej Grecji. W przeciwieństwie do swego dzikiego kuzyna, szafran uprawny nie wytwarza nasion. Jest męskosterylnym triploidem (posiada trzy zestawy chromosomów zamiast dwóch), rozmnażanym wegetatywnie.

Szafran uprawny jest byliną dorastającą do 15 cm. Jego łodyga przekształcona jest w bulwocebule o średnicy ok. 2-5 cm. Wczesną wiosną wytwarza od 6 do 9 równowąskich liści tworzących rozetę przy gruncie. Jesienią pojawiają się lejkowate kwiaty o wysokości ok 10 cm i średnicy 4 cm. Ich płatki mają kolor fioletowy, choć uprawia się również odmianę o białych kwiatach. Charakterystyczną cechą tej rośliny jest obecność słupka o długiej szyjce i trójdzielnym znamieniu o zabarwieniu ciemnopomarańczowym.

Znamiona słupków szafranu uprawnego ? zwane szafranem ? są ręcznie zbierane w okresie jego kwitnienia, trwającym 3-4 tygodnie. Po oddzieleniu od rośliny muszą one zostać natychmiast wysuszone, co zapobiega rozwojowi pleśni. Według różnych obliczeń, aby uzyskać 450 g szafranu należy zebrać słupki z 50-75 tys. kwiatów. Obszar uprawny, który rośliny te zajmują, ma wielkość porównywalną do boiska do piłki nożnej. Całkowita światowa produkcja szafranu wynosi ok. 190 kg rocznie, z czego 90% wytwarzane jest w Iranie. Znaczne ilości uprawiane są również w Indiach, Afganistanie, Grecji, Maroku oraz we Włoszech. Hurtowe ceny za 1 kilogram tej przyprawy osiągają nawet 3000 PLN.

Szafran znany był ludzkości od tysiącleci. Najstarsze bazujące na nim pigmenty znaleziono na stanowiskach w północno-zachodniej części Iranu, pochodzących sprzed 50 tys. lat. Jego nazwa pochodzi od arabskiego słowa "za-faran", tłumaczonego jako ?bądź żółty?. Przez wieki był on wykorzystywany właśnie jako barwnik (tradycyjnie stosowano go np. do nadawania koloru szatom buddyjskich mnichów) lub jako przyprawę oraz lekarstwo. Starożytni Rzymianie dodawali go do wina, aby uchronić się przed kacem. W tradycyjnej medycynie krajów leżących w basenie Morza Śródziemnego ceniono jego działanie przeciwlękowe i uspokajające, ale również wzmagające potencję.

 

Klasyfikacja

Tradycyjnie szafran wykorzystywany był jako afrodyzjak. Wyniki współczesnych badań potwierdziły jego zdolność do regulacji gospodarki hormonów płciowych oraz korzystny wpływ na libido. Udowodniono również, że wpływa on korzystnie na nastrój dzięki oddziaływaniu na neuroprzekaźnictwo dopaminergiczne i serotoninergiczne. Jest też immunostymulantem, wspierającym układ odpornościowy w walce z infekcjami. Ponadto wykazuje właściwości neuroprotekcyjne i nootropowe.

Krokusy wiosenne

Krokusy wiosenne, szafran wiosenny (Crocus vernus) - występuje w środowisku naturalnym w Europie. To niska roślina rzadko przekraczająca 10cm wysokości. Kwitnie wczesną wiosną ? z każdej cebulki wyrasta tylko jeden kwiat. Typowe gatunki krokusów wiosennych kwitną na biało, liliowo lub purpurowo, ale na rynku można nabyć cebulki krokusów wytwarzających kwiaty żółte, niebieskie lub wielobarwne.

Krokusy botaniczne (Crocus chrysanthus) ? kwitną wcześniej, niż Crocus vernus dlatego są doskonałym uzupełnieniem rabaty, bo pozwalają na rozciągnięcie okresu kwitnienia. Cebulki i kwiaty krokusów botanicznych są drobniejsze niż cebulki krokusów wielkokwiatowych (wiosennych)

Krokusy złociste (Crocus flavus) ? bylina pochodzi z basenu Morza Śródziemnego. Jak sama nazwa wskazuje kwitnie na żółto. Kwiaty wyrastają jeszcze przed rozwojem liści. Krokusy te dorastają do 10cm wysokości.

Krokusy spiskie (Crocus scepusiensis) ? w środowisku naturalnym występuje m.in. w Polsce, gdzie od 2014 roku objęte są częściową ochroną gatunkową. Kwitną wczesną wiosną na fioletowo-liliowo. Długie kielichy kwiatów tych krokusów wyrastają bezpośrednio z ziemi. Roślina dorasta do 20cm wysokości.

Krokusy jesienne

Krokusy jesienne, szafran uprawny (Crocus sativus L.) - pochodzi prawdopodobnie z Europy lub Azji Mniejszej. To bylina cebulowa dorastająca do 15cm wysokości wytwarzająca rozetę równowąskich liści z charakterystycznymi dwoma białymi paskami. Kwitnie od września do listopada w stanie bezlistnym. Kwiaty mają różny odcień fioletu (w sprzedaży dostępne są również odmiany kwitnące na biało). Uprawia się ją na ogromnych powierzchniach pod produkcje znamion (to ceniona i bardzo droga przyprawa).

Szafran okazały (Crocus speciosus) ? roślina osiąga wysokość do 20cm. Wytwarza duże kielichowate kwiaty wydzielające miodowy zapach. Mają barwę fioletową lub białą. Cebulki zakwitają we wrześniu. Liście pojawiają się po kwitnieniu.

Crocus ochroleucus ? to niski gatunek krokusów, osiągający nie więcej niż 8cm wysokości. Wytwarza drobne, białe kwiaty. Pochodzi z Syrii, Libanu i Palestyny.

pixel