Szparag (Asparagus) Thielim 1 szt.

Szparag (Asparagus) Thielim

Szparag "Asparagus" pochodzi z rodziny rodziny szparagowatych „Asparagaceae”. Częścią jadalną rośliny są młode pędy. Wyróżniamy szparagi białe oraz szparagi zielone. Białe zbierane są zanim ich wypustki przebiją powierzchnię ziemi, zielone wyrastają ponad powierzchnię ziemi.

Stanowisko oraz gleba:

Szparagi wymagają stanowiska słonecznego oraz gleby żyznej, piaszczysto-gliniastej, przepuszczalnej, głęboko uprawionej, a także bogatej w składniki odżywcze. Gleby zbyt wilgotne sprzyjają pojawianiu się chorób grzybowych przyczyniając się gnicia zasadzonej karpy. Glebę należy zasilić nawozami organicznymi (najlepiej obornikiem, nawozami zielonymi lub ziemią kompostową) i powtarzamy nawożenie co 3 lata. Spulchnienie gleby jest niezmiernie ważne, ponieważ wpływa korzystnie na wzrost systemu korzeniowego szparagów, co bezpośrednio prowadzi do zwiększenia plonów.

Sadzenie i pielęgnacja:

Sadzonki sadzi się w kwietniu. Późniejsze sadzenie skutkuje znacznie mniejszym przyjmowaniem się karp z powodu niedoboru wody i zbyt wysokiej temperatury. Po posadzeniu karp w pierwszym i drugim roku wykonujemy jedynie zabiegi usuwania chwastów, a także stosujemy nawożenie. Jesienią usuwamy zaschnięte pędy szparagów. Warto pamiętać, że w pierwszych dwóch latach po posadzeniu, małe i słabo jeszcze ukorzenione karpy są bardzo wrażliwe na niedobór wody, dlatego też wymagają regularnego podlewania.

Zbiór:

Decyzję o rozpoczęciu pierwszego zbioru dokonujemy pod koniec wegetacji rośliny w drugim roku uprawy. Roślina będzie gotowa do zbioru w następnym roku jeśli osiągnęła co najmniej 150 cm wysokości i wytworzyła po kilka grubych pędów. Zbiór Szparagu rozpoczynamy wiosną, ścinając długimi nożami wyrastające pędy u nasady wału. Ścięte szparagi powinny mieć powyżej 20 cm długości. Zebrane szparagi są nietrwałe i najlepiej spożyć je w ciągu 1–2 dni. Po zebraniu warto je schłodzić i przechowywać w chłodnym i zacienionym pomieszczeniu. Zbiór powinien skończyć się najpóźniej w II połowie czerwca, aby rośliny miały zapewniony dostatecznie długi okres wegetacji i w kolejnym roku wydały obfite plony.

Uprawa:

Są dwie metody uprawy szparagów, które znacznie różnią się pracochłonnością. Łatwiejsza i wymagająca mniej zabiegów jest uprawa na szparagi zielone, natomiast bardziej trudniejsza jest uprawa na szparagi bielone.

Uprawa na szparagi zielone:
Jesienią poprzedzającą sadzenie karp, wykopuje się rów szerokości 40 cm i głębokości 25 cm. Między poszczególnymi rowami zachowujemy odległość ok. 120 cm. Wydobytą ziemię odkładamy po obu stronach rowu, a następnie na jego dnie usypujemy kopczyki w odstępach 30-40 cm. Do kopczyków najlepiej jest zastosować glebę zmieszaną z kompostem albo obornikiem. Kopczyk powinien posiadać taką wysokość, aby po ustawieniu na nim karpy, znalazła się ona 15 cm pod powierzchnią gruntu w przypadku gleby lekkiej, lub 10 cm pod powierzchnią w przypadku gleb ciężkich. Korzenie sadzonej karpy rozkładamy równomiernie wokół usypanego kopczyka i kierujemy je w dół. Każda z karp ma obok obumarłego pędu wgłębienie. Aby rosnące pędy szparagów wyrastał mniej więcej w tym samym miejscu bruzdy, sadzimy je tak, aby wgłębienia wszystkich karp zwrócone były w tym samym kierunku. Po ułożeniu karp na kopczykach przykrywamy je glebą, wyrównujemy powierzchnię plantacji i podlewamy.

Uprawa na szparagi bielone:
Podobnie jak w przypadku uprawy szparagów zielonych, kopiemy rów, ale sięgający na głębokość 30 cm, między poszczególnymi rowami zachowujemy odległość ok. 150 cm. Podobnie usypujemy kopczyki, ale po ułożeniu na nich karp wierzchołek pąka szczytowego powinien znaleźć się 20 cm poniżej powierzchni gruntu. Następnie rowy zasypujemy, wyrównujemy powierzchnię plantacji i podlewamy. Od roku rozpoczynającym zbiór, gdy wiosną na powierzchni gleby zaczynają ukazywać się wierzchołki pędów (początek kwietnia), na całej długości rzędu usypujemy wał. W pierwszym roku wał powinien mieć wysokość 20 cm i szerokości 50 cm, w następnych latach podnosi się go do wysokości 35 cm. Do budowy wału używa się ziemi z międzyrzędzi. Na zakończenie wał wyrównuje się deseczką lub grabiami oraz lekko uklepuje. Wał powinien być starannie odchwaszczany, aby móc obserwować czy dorastające pędy już go przebijają. Gdy zaczną one pokazywać się ponad wałem można rozpocząć zbiór. W miejscu wyrastającego pędu delikatnie rozgarniamy wał i obcinamy pęd. Następnie nagarniamy ziemię ponownie na wał, wyrównujemy deseczką i lekko przyklepujemy. Podczas zabiegu należy uważać, aby nie uszkodzić młodych, dorastających pędów. Plantację kontrolujemy dwa razy dziennie i wycinamy dorastające pędy, ponieważ w miejscu kontaktu ze światłem będą one przybierać fioletową barwę.
Po zakończeniu zbiorów szparagów bielonych (koniec czerwca) wały rozsypuje się, starając się nie uszkodzić pędów.

Właściwości:

Charakteryzuje się niską kalorycznością 100 g Szparaga zawiera niewiele ponad 20 kcal. Zawiera witaminę B1, B2, C, A i K. Poza tym zawiera także sód, potas, wapń, magnez fosfor, selen, chlor, miedź, magnez, a nawet jod.