Jaskier (Ranunculus)

Ekspensywna bylina pochodząca z terenów Syrii, Iranu i południowej części Europy. W polskim klimacie jest hodowany w pojemnikach lub chłodnych w osłoniętych częściach ogrodzie.

Gleba powinna być wilgotna, żyzna i gliniasta o odczynie obojętnym. W gorącym okresie letnim należy pilnować aby ziemia nie była zbyt przesuszona, a nadmiar wody w przypadku roślin uprawianych w pojemnikach usuwać gdyż może on spowodować gnicie korzeni. Chłodne stanowisko sprzyja dłuższemu kwitnieniu - roślina w nim rozwija się wolniej.

Pomimo tego, że jaskier lubi chłodne miejsca musi mieć w okresie wiosennym zapewnioną dużą ilość światła. Jego niedobór powoduje wiotkość rośliny i pozbawia ją barw. W okresie wzrostu ma zapotrzebowanie na dużo składników pokarmowych,  warto więc ją regularnie nawozić i obkładać kompostem. Po kwitnieniu przenosimy roślinę w lekko cieniste miejsce. Kilka tygodni później nadziemna część rośliny usycha. W okresie spoczynku jaskry przechowujemy w chłodnym (w temperaturze dodatniej) i przewiewnym miejscu. Cebulki warto przechowywać np. w wilgotnym torfie, zapobiegając tym samym ich wysuszeniu. Możemy też wsadzić je do doniczek jesienią i pozostawić w chłodnym, oświetlonym miejscu. Takie sadzonki zakwitną na wiosnę.

Jaskier możemy rozmnażać poprzez podział korzeni i rozłogów oraz ukorzenianie fragmentów rośliny. Sadzonki rozłogowe nie będą obficie kwitły. Roślina może być atakowana przez mszyce, wciornastki, ślimaki i pleśń. Oznakami ich żerowania są srebrne i białe przebarwienia na liściach.